Birikenlerden :)

 

Acaba bugün nereye gidiyoruuuz? :)

Cevap veriyorum:  Feriköy bit pazarınaa:) Ama enn dondurucu soğukta. Ne ayaz vardı o gün! Karşıya geçerken köprünün kenarındaki çimenler bembeyazdı. Haliyle çok duramadık tabii..Girmemizle çıkmamız bir oldu.

 Müzelere de gittik bu arada..İstanbul Modern'de, büyük bir merak ve hevesle gittiğimiz ama pek de ne olduğunu anlamadığımız bir sergiye gittik. "Lütfen Rahatsız etmeyin - Tatil kavramı üzerine bir sergi"
http://www.istanbulmodern.org/tr/sergiler/guncel-sergiler/vitra-cagdas-mimarlik-dizisi-sunar-lutfen-rahatsiz-etmeyin_1052 html - Gözatmak isterseniz, link'i bu. Sahaflarda bulup arkalarını okumayı pek sevdiğim eski kartpostalların duvara yansımasından oluşan bir bölüm dışında aklımda bir şey kalmadı. Ama müzenin içinde kocaman alanlarda saklambaç oynamak çok zevkliydi. Çıkışta Şimal yağmur sularının oluşturduğu birikintilerle oynamaya bayıldı:)

 Sonra yine pek bir fotoğrafsız Koç Müzesi gezisi. Buğra ve Tuğba dünyalar tatlısı Gülse'yi alıp geldiler:)
Şimalcik henüz "birlikte" oynamayı çok da anlayacak yaşta değil. Ama Gülse ile olmak çok hoşuna gitti belli ki:)

 

   

 Güninciğimle bir öğlen ders sonrası kebapçıdayız:) Kebap fotoğrafı da yok. Gelir gelmez yemeye başladık ve bir anda sildik süpürdük çünküm :) 

 İşte bir Şimal çorbası fotoğrafı. Ailecek bayılıyoruz ( ya da dürüst olayım Şimal ve ben bayılıyoruz:) bu çorbaya. Pişmemiş hali ayrı güzel ( renklere bakar mısınız?:) pişince tadı mmmmm:)))) 

 Ve Şimalcik böyle ağzı bir karış açık kalmış nereye bakıyor?  İşte buraya bakıyor :))

Şimalcik nerede? Şimalcik okul teftişinde:) Vallahi başlıyor...Oyun grubu ve haftada sadece 3 gün ve o üç günde de 2 saat. Olsun..Başlıyor işte. Gözünün gördüğü yerde anne, baba, anneanne, babaanne yok... Öğretmen...Başka çocuklarla birlikte hareket etme  ( yemeğe gitme, bahçeye çıkma, resim yapma) alışkanlığı kazanma alıştırmaları...Vay vay vay...Bana olağanüstü geliyor. "Ne çabuk" geliyor...Ama öyle ya da böyle en azından denenecek. Bakalım isteyecek mi....

Ve ben neredeyse hergün bir o yaka bir bu yaka arasında gidip geldiğime inanamıyorum! Aslında daha doğru bir söyleyişle, 2.5 sene sonra hala inanamadığıma da inanamıyorum ! :))